Obecność na wykładzie jest obowiązkowa. The attendance at the lecture is obligatory. ○. sumienny, rzetelny · diligent. obowiązkowy uczeń a diligent student.
Więcej pytań
Co to znaczy że ktoś jest obowiązkowy?
Co to znaczy obowiązkowo?
«należący do czyichś obowiązków, wypływający z ustalonych praw, przepisów lub konwenansów». 2. «mający poczucie obowiązku». • obowiązkowo • obowiązkowość.
1. obowiązkowy (obligatoryjny): obowiązkowy. compulsory.
Słownik języka polskiego PWN* · obowiązkowy. 1. «należący do czyichś obowiązków, wypływający z ustalonych praw, przepisów lub konwenansów».
obowiązkowy (język polski) edytuj. wymowa: IPA: [ˌɔbɔvʲjɔ̃w̃ˈskɔvɨ], AS: [obovʹi ̯õũ̯skovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.
"obowiązkowy" po angielsku · obowiązkowy {przym. m.} · nadobowiązkowy {przym. m.} · obowiązkowo {przysł.} · praca nadobowiązkowa {f.} · pole obowiązkowe {n.}.
It is not obligatory for an official of the office of departure to sign the forms. Dokładność ta stanowi obowiązkowy wymóg dla układu pomiarowego.
obowiązkowy. Hasło ma wiele znaczeń, wybierz to, które Cię interesuje. 1. wykład. Definicja. 1. będący częścią czyichś obowiązków. Kwalifikacja tematyczna.
Translation for 'obowiązkowy' using the free Polish-German dictionary by LANGENSCHEIDT -– with examples, synonyms and pronunciation.
obowiązkowy - Wielki słownik języka polskiego PAN
wsjp.pl › haslo › podglad › obowiazkowy › pracownik
obowiązkowy - staranny i odpowiedzialnie wykonujący powierzone mu zadania.
