×
nieudolny (język polski) edytuj. wymowa: ​. znaczenia: przymiotnik. (1.1) nie potrafiący dobrze czegoś zrobić: (1.2) świadczący o braku radzenia sobie.
Więcej pytań
nieudolny «niedający sobie z czymś rady; też: świadczący o czyjejś nieporadności» • nieudolnie • nieudolność. Słownik języka polskiego pod red.
ineffectual [adjective] (of a person) not confident or able to lead people; not able to get things done. (Tłumaczenie nieudolny z Polsko-angielski słownik ...
Najbardziej nieudolny drobny złodziejaszek w całym powiecie. The most inept petty thief in the county.
Słownik języka polskiego PWN*. nieudolny «niedający sobie z czymś rady; też: świadczący o czyjejś nieporadności»
Rhymes: -ɔlnɨ; Syllabification: nie‧u‧dol‧ny. Adjective edit. nieudolny (comparative nieudolniejszy, superlative najnieudolniejszy, derived adverb ...
nieudolny adjective. (pejoratywny) 1. (niezdarny) [amator, debiutant, uczeń] bungling [postępowanie, zachowanie] blundering, ineptlist pisany nieudolną ręką ...
nieudolny - nieradzący sobie z zadaniami, które ma do wykonania.
nieudolny - świadczący o tym, że ktoś nie radzi sobie z zadaniami, które ma do wykonania.