×
nie•skazitel•ny; -ni. Słownik języka polskiego PWN* · nieskazitelny. 1. «niczym nieskażony, niezanieczyszczony». 2. «niemający żadnej skazy moralnej».
Więcej pytań
nieskazitelny ; flawless · perfect ; immaculate · perfectly clean; spotless ; spotless · very clean.
nieskazitelny (język polski) edytuj. wymowa: ​. znaczenia: przymiotnik relacyjny. (1.1) bez skazy, bez zanieczyszczeń: (1.2) niemający żadnej skazy moralnej.
Słownik języka polskiego PWN*. nieskazitelny. 1. «niczym nieskażony, niezanieczyszczony». 2. « ...
13 lut 2009 · Nieskazitelny charakter to całokształt cech indywidualnych, zdarzeń i okoliczności składających się na wizerunek osoby zaufania publicznego.
nieskazitelny - taki, który występuje w stanie nienaruszonym, bo nie został jeszcze zajęty lub zdobyty przez człowieka.
nieskazitelny {przym. m.} · volume_up. flawless · impeccable · pristine · unblemished · spotless · spruce · unassailable. Tłumaczenia na język angielski ...
Twój obraz będzie nieskazitelny i nie doświadczysz żadnych niedogodności. Your image will be impeccable, and you will not experience any inconvenience.
NIESKAZITELNY – przymiotnik utworzony od rzeczownika SKAZA – to dosłownie 'nie mający skazy'. Dawniej używano tego określenia również w znaczeniu przenośnym: ...
Osoba publiczna powinna być nieskazitelna. ... Bo wydawała mi się - wiem, że to głupie, kiedy mężczyzna tak mówi o żonie - wydawała mi się nieskazitelna.