×
«o zwierzęciu jeździeckim lub pociągowym: stawać się narowistym». 2. «o człowieku: stawać się samowolnym i zuchwałym» ...
Więcej pytań
Narów – element charakteru konia chowanego, powstały wskutek niekorzystnych i zewnętrznych uwarunkowań środowiskowych (takich jak np. błędy wychowawcze lub ...
Słownik języka polskiego PWN*. narów. 1. «zły nawyk u zwierząt jeździeckich lub pociągowych».
M. narów, narowy. D. narowu, narowów. C. narowowi, narowom. B. narów, narowy. N. narowem, narowami. Ms. narowie, narowach. W.
Polish edit. Pronunciation edit · IPA: /ˈna.ruf/; Rhymes: -aruf; Syllabification: na‧rów. Etymology 1 edit · Borrowed from Old Ruthenian но́ровъ (nórov), ...
narów · Definicja. 1. u koni: zły nawyk wywołany przez niewłaściwe wychowanie i nieodpowiednie warunki hodowlane · Kwalifikacja tematyczna. CZŁOWIEK I PRZYRODA
narów. dopuszczalne w grach (i). narowić. narowić. występowanie, Słownik ... narów. niedopuszczalne w grach (i). nar. nar. występowanie, Encyklopedia Wiem (ndpl) ...
Znaczenia i definicje "narów" · Przywara · Nałóg · wada, przywara · krnąbrność, przekora, przekorność · Przyzwyczajenie · samowolność, zuchwałość, niesforność ...
16 lut 2018 · [373] narów, znarowić, narowity, roku 1607: »wesoły i niegnarowity (!) koń«; u Błażewskiego (w tłumaczeniu Kromera z r.