narzucać (język polski) edytuj. wymowa: IPA: [naˈʒuʦ̑aʨ̑], AS: [nažucać] . znaczenia: czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. narzucić).
Więcej pytań
Co to znaczy że się narzuca?
Jak napisać narzucać?
Co to znaczy nie będę się narzucac?
Słownik języka polskiego PWN* · 1. «rzucić coś wiele razy lub rzucić dużo czegoś» · 2. pot. «wykonać wiele gwałtownych ruchów» · 3. pot. «złościć się wiele razy ...
narzucać ; dictate · to give orders to; to command ; impose · to force (oneself, one's opinions etc) on a person ; inflict · (with on) to give or impose (something ...
1. «rzucić coś wiele razy lub rzucić dużo czegoś» · 2. pot. «wykonać wiele gwałtownych ruchów» · 3. pot. «złościć się wiele razy lub długo» ...
impose [verb] (often with on) to ask someone to do something which he should not be asked to do or which he will find difficult to do. (Tłumaczenie narzucać ...
narzucać się - stale towarzysząc komuś, proponować lub oferować mu coś.
narzucać transitive verb. (perfect)(wiele rzeczy) to throw (a lot of)narzucali kwiatów na jej grób they strewed a lot of flowers on her gravenarzucali ...
Przepraszam, nie chciałem się narzucać. Sorry, I didn't want to intrude.
(transitive) to throw or toss onto · (transitive) to impose, to make someone accept something · (transitive) to put on, to don in a hurry · (reflexive with się) to ...
I . narzucać < f. dk. narzucić> CZ. cz. przech. · 1. narzucać (nałożyć): narzucać coś na coś kapę, osłonę · to throw sth on/over sth. narzucać na siebie płaszcz ...