nadzwyczajny (język polski) edytuj. wymowa: IPA: [ˌnadzvɨˈʧ̑ajnɨ], AS: [nadzvyčai ̯ny], zjawiska fonetyczne: nie dwuz.• akc. pob. . znaczenia: przymiotnik.
Więcej pytań
Czy nadzwyczajny to przymiotnik?
dodatek nadzwyczajny «numer dziennika wydawany poza zwykłym nakładem, np. z racji wydarzenia wielkiej wagi». Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku ...
27 mar 2024 · nadzwyczajny ; deadly · very great ; extraordinary · surprising; unusual ; miraculous ; remarkable · unusual; worth mentioning; extraordinary.
Słownik języka polskiego PWN*. nadzwyczajny. 1. «wybijający się ponad przeciętność lub bardzo rzadko się zdarzający».
nadzwyczajny adjective. /ˌnad̟zvɪˈtʃajnɪ/1. (niezwykły) exceptional, extraordinaryodznaczać się nadzwyczajną pamięcią to have an exceptionally good ...
To był zdumiewający, szalony, nadzwyczajny okres. It was just an amazing, crazy, extraordinary time.
nadzwyczajny siła, zdolności · remarkable. 2. nadzwyczajny (nadprogramowy): nadzwyczajny dodatek · special. 3. nadzwyczajny (specjalny): nadzwyczajny.
nadzwyczajny - taki, który nie był zaplanowany i wynika z wyjątkowości sytuacji.
nadzwyczajny [nadzvɨtʃajnɨ] PRZYM. 1. nadzwyczajny (niepospolity): nadzwyczajny siła, zdolności · außergewöhnlich. 2. nadzwyczajny (nadprogramowy):.
nadzwyczajny - taki, który przekracza normę.