×
nadarzyć się — nadarzać się «o czymś pomyślnym: przytrafić się, zdarzyć się niespodziewanym, przypadkiem». Włącz obsługę javascript! zgłoś uwagę.
Więcej pytań
nadarzyć (język polski) edytuj. wymowa: IPA: [naˈdaʒɨʨ̑], AS: [nadažyć]: ​. znaczenia: czasownik. (1.1) st.pol. obdarzyć. czasownik zwrotny nadarzyć się.
nadarzyć się — nadarzać się «o czymś pomyślnym: przytrafić się, zdarzyć się niespodziewanym, przypadkiem». Słownik języka polskiego pod red.
nadarzyć się - pojawić się lub nastąpić niespodziewanie, dając możliwość korzystnego rozwoju jakiejś sytuacji.
20 mar 2024 · Nadarzyła się świetna okazja. A great opportunity occurred.
nadarzyć transitive verb. (perfect) also nadarz|ać (imperfect) (książkowy)przypadek nadarzył mu dobrą transakcję a good business transaction came his ...
(najczęściej z podmiotem: los, przypadek) zesłać, nastręczyć, przynieść, zwykle coś pomyślnego, pożądanego, korzystnego, np.: Czekał, co los nadarzy;
Verb edit. nadarzać impf (perfective nadarzyć). (transitive, archaic) to give, to bestow; (reflexive with się) to arise, to come up, to occur. Conjugation edit ...
nadarzyć - spowodować zaistnienie sytuacji korzystnej dla kogoś z określonego powodu.
nadarzyć transitive verb. (perfect) also nadarz|ać (imperfect) (książkowy)przypadek nadarzył mu dobrą transakcję a good business transaction came his ...