×
Wyświetlam wyniki dla brzękać
Zamiast tego wyszukaj nabrzękać
Słownik języka polskiego PWN* · 1. «wytworzyć krótki dźwięk przez uderzenie lub potrącenie przedmiotu metalowego, szklanego itp.» · 2. «o przedmiotach ...
1. «wytworzyć krótki dźwięk przez uderzenie lub potrącenie przedmiotu metalowego, szklanego itp.» · 2. «o przedmiotach metalowych, szklanych itp.: wydać dźwięk ...
From brzękać +‎ -nąć. Alternative forms edit · brząknąć. Verb edit. brzęknąć pf (imperfective brzękać or brzęczeć). (intransitive) to clang, to twang (to ...
Więcej pytań
brzękać {czas. ndk} · volume_up. clang · clink. volume_up. brzękanie {n.}.
brzękać · 1. zwykle o instrumentach strunowych lub metalowych przedmiotach: wydawać krótkie dźwięki na skutek szarpania, uderzania; · 2. powodować powstawanie ...
brzękać · 1.a kluczami · 1.b o kluczach · 2. na gitarze.
Synonimy: brzmieć, chełścieć, dzwonić, dźwięczeć. Formacje pochodne: brzęczeć, odbrzękać, przybrząkać, wybrząkać, zabrząkać; brzęknąć, pobrząknąć. Cf ...
brzęczeć, brzękać ndk., brzęknąć dk. przym. brzękliwy · przysł. brzękliwie. związki frazeologiczne: etymologia: rzecz. odczas. od brzękać. uwagi: tłumaczenia ...
synonimy: brzękać. Połączenia. kieliszki, łańcuchy, monety brzdękały. Cytaty. Fruwały w górze białe balony i brzdękały puszki - trwała zbiórka pieniędzy na ...
rzępolić, grać na skrzypcach, brzękać to najpopularniejsze synonimy "brzdąkać" w tezaurusie polski. rzępolić · grać na skrzypcach · brzękać · brząkać · brzdękać ...