mrzeć mrę, mrze, mrą; marł, mar•li. Słownik języka polskiego PWN* · mrzeć. 1. «umierać». 2. «kończyć się, zanikać». Słownik języka polskiego pod red.
Więcej pytań
Co to jest Mrzeć?
Co to znaczy zemrze?
Co to znaczy drzeć?
Co to znaczy wrzeć?
mrzeć (język polski) edytuj. wymowa: . znaczenia: czasownik nieprzechodni niedokonany. (1.1) książk. umierać, tracić życie · odmiana: (1.1) koniugacja XI.
Pronunciation edit · IPA: /mʐɛt͡ɕ/ · Audio, Duration: 2 seconds.0:02, (file) · Rhymes: -ɛt͡ɕ · Syllabification: mrzeć ...
mrzeć - umierać – przestawać żyć. ... mrzeć. Definicja. książk. umierać – przestawać żyć. Kwalifikacja tematyczna. CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Bieg życia śmierć.
«kończyć się, zanikać». Włącz obsługę javascript! zgłoś uwagę. Zobacz więcej w naszym serwisie o "mrzeć". Popularne słowa. kokietka · nieładnie · na razie ...
mrzeć impf (perfective zemrzeć or umrzeć) ;; Conjugation of mrzeć impf. singular, plural. person, m, f, n, m pers, m anim, m inan, f, n. infinitive, mrzeć.
2 lip 2017 · mrzeć. dopuszczalne w grach (i). mrzeć. mrzeć. występowanie, Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów występujących w języku polskim - Muza SA ...
Mrzeć (to die) conjugation ; on/ona/ono · Present tense · mrę. I die · mrzesz ; ona · Past feminine tense · marłam. I died · marłaś ; on · Past masculine tense · marłem. I ...
1. Przestawać żyć, umierać; także ginąć masowo wskutek epidemii (47). Przen: Cierpieć, przymierać, być bliskim śmierci z powodu czego (7) · 2. Panuje mór, ...
30 cze 2015 · [364] mrzeć, umrzeć, przestawione z *mier-ć, w dalszej odmianie z półgłoską: mrę, zemrę, marł, zmarł; martwy; martwić, jeszcze w 15. w.