×
kończyć (język polski) edytuj. wymowa: IPA: [ˈkɔ̃j̃n͇ʧ̑ɨʨ̑], AS: [kõĩ ̯ṇčyć], zjawiska fonetyczne: nazal.• rozs. artyk. ​. znaczenia: czasownik przechodni.
Więcej pytań
kończyć ; cease · to stop or (bring to an) end ; complete · to finish; to make complete ; conclude · to come or bring to an end.
Verb edit · (transitive) to end, to finish · (transitive) to stop, to quit · (transitive) to turn, to reach a certain age · (reflexive with się) to end, to finish ...
'kończyć' - odmiana czasownika - polski - koniugacja bab.la pomaga odmieniać czasowniki przez osoby oraz wszystkie czasy polskie.
koń•czyć -czę, -czą; -cz•cie. Słownik języka polskiego PWN* · kończyć. 1. «doprowadzać coś do końca». 2. «robić coś na zakończenie».
Kończyć (to end) conjugation ; kończę. I end ; kończysz. you end ; kończy. he/she/it ends ; kończymy. we end ; kończycie. you all end.
I . kończyć CZ. cz. przech. · 1. kończyć f. dk. s- [ lub za-] (doprowadzać do końca): kończyć. to end. kończyć kawę, pracę · to finish · 2. kończyć f. dk. s- [ ...
Pomagamy milionom ludzi i dużym organizacjom skuteczniej i dokładniej komunikować się we wszystkich językach. Produkty.
kończyć transitive verb. (imperfect)1. (doprowadzać do końca) to finishkończyć rozmowę/pranie/sprzątanie to finish the conversation/laundry/cleaningkończyć ...