Słownik języka polskiego PWN*. kołatać. 1. «uderzając w coś, powodować głuchy odgłos».
Więcej pytań
Co to znaczy kołacze?
Co oznacza słowo kolekta?
kołatać -łaczę ( a. -łacę, a. -łatam), -łaczą ( a. -łacą, a. -łatają); -łacz•cie ( a. -łataj•cie). kołacz -cza; -cze, -czy.
kołatać - o działaniach mentalnych: istnieć w sposób niesprecyzowany lub pomimo niesprzyjających warunków.
kołatać (język polski) edytuj. wymowa: . znaczenia: czasownik przechodni niedokonany (dk. kołatnąć, zakołatać). (1.1) książk. uderzać za pomocą kołatki w ...
rattle [verb] to (cause to) make a series of short, sharp noises by knocking together. (Translation of kołatać from the PASSWORD Polish–English Dictionary ...
kołatać - uderzać ręką w drzwi lub inny obiekt spełniający podobną funkcję, aby oznajmić swoje przybycie komuś znajdującemu się wewnątrz domu lub pomi...
kołatać · 1. uderzając w coś, powodować przytłumiony odgłos; stukać, łomotać; · 2. przenośnie: usilnie zabiegać, prosić o coś lub domagać się czegoś; · 3. kołatać ...
Verb edit · (intransitive, literary) to knock (produce a knocking sound) [+ do (genitive) = on something] · (intransitive, transitive) to rattle [+instrumental] ...
kołatać intransitive verb. (imperfect) kołaczę albo kołacę albo kołatam kołacze albo kołace albo kołata kołacz albo kołataj1. (stukać) to knockkołatać do ...
