×
Słownik języka polskiego PWN*. kluczyć. 1. «posuwać się do celu okrężną drogą, zmieniając ciągle kierunek ...
Więcej pytań
klucz uniwersalny, środ. klucz szwedzki «klucz nastawny o części roboczej dającej się dostosować do kształtu i wymiaru łba śruby lub nakrętki».
weave [verb] (past tense, past participle weaved) to move backwards and forwards or from side to side. zigzag [verb] to move in a zigzag manner.
kluczyć - poruszać się po jakimś terenie w różnych kierunkach w sposób zamierzony lub szukając właściwej drogi.
Verb edit · (intransitive) to meander (to wind or turn) synonym △quotations ▽. Synonym: kołować · (intransitive) to pussyfoot (to use euphemistic language or ...
Znaczenia i definicje "kluczyć" · Krążyć wokół jakiejś sprawy · w przenośni : kręcić, manewrować, lawirować, kuglować · Manewrować · błądzić, krążyć, błąkać się, ...
Autorzy wydają się kluczyć pomiędzy dwoma niewykonalnymi celami przekazu tego co chcą powiedzieć a to co muszą wytworzyć dla dobra swoich władców. The ...
kluczyć intransitive verb. (imperfect)1. (lawirować) to wander around albo aboutkluczył dla zmylenia pościgu he took a roundabout albo devious route to ...