×
indywidualny (język polski) edytuj. wymowa: IPA: [ˌĩndɨvʲiduˈ walnɨ], AS: [ĩndyvʹidu u̯alny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• epenteza ł • akc. pob. ​.
Więcej pytań
indywidualny · Słownik języka polskiego PWN*. indywidualny. 1. «właściwy tylko jednej, konkretnej osobie».
(Tłumaczenie indywidualny z Polsko-angielski słownik GLOBAL © 2018 K Dictionaries Ltd). Przeglądaj. indyjski · indyk · indywidualista.
indywidualny · indywidualny gust, styl; indywidualna percepcja, psychika, tożsamość, wrażliwość; indywidualne piętno; indywidualne cechy, doświadczenia, ...
«właściwy tylko jednej, konkretnej osobie». 2. «dotyczący pojedynczych osób». • indywidualnie. Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*.
Tłumaczenia · indywidualny {przymiotnik rodzaju męskiego} · indywidualnie {przysłówek} · sport indywidualny {męski} · krycie indywidualne {nijaki} · nauczanie ...
indywidualny, jedyny przym. Such individualistic clothing is hard to find in stores. individualistic adj, (independent), niezależny, indywidualny przym. Harvey ...
Indywidualny rachunek podatkowy, czyli mikrorachunek podatkowy, od 1 stycznia 2020 r. służy do wpłat podatków PIT, CIT i VAT. Możesz go wygenerować już ...
indywidualny · 1. styl · 2. klient · 3. konkurs. CHRONOLOGIZACJA: 1902, Bańk.
indywidualny · individual · ****. indywidualny, pojedynczy, osobny, poszczególny. Are you looking for an individual room? (Czy szukasz pojedynczego pokoju?)