Google
×
hań•bić -bię, -bią; hańb, hańb•cie. hań•bienie · Słownik języka polskiego PWN* · hańba. 1. «niegodne postępowanie przynoszące ogólne potępienie i pogardę».
Więcej pytań
hańbić (język polski) edytuj ; będę hańbił, będę hańbić · będę hańbiła, będę hańbić · będę hańbiło, będę hańbić · hańbiłem był ...
hańbić - powodować, że ktoś lub coś traci swój wysoki status i zaczyna być oceniany (oceniane) negatywnie lub być kojarzony (kojarzone) ze złymi rzecz...
Słownik języka polskiego PWN* · hańba. 1. «niegodne postępowanie przynoszące ogólne potępienie i pogardę». 2. «ujma na honorze». • hańbić się ...
hańbić - doprowadzać kobietę do niepożądanego przez nią współżycia seksualnego.
◊ fut 3 pl m pers hańbić będą (2) SkarJedn, ReszPrz, będą hańbić (1) Mącz. ◊ imp 3 sg niech hańbią (1). ◊ con 1 sg m bym hańbił (1). ◊ 3 sg m by hańbił (2).
hańbić transitive verb. (imperfect) (książkowy)to disgrace [nazwisko, dobre imię]to dishonour (British, książkowy), to dishonor (US) (książkowy) [nazwisko, ...
znieważać, brukać, obrażać to najpopularniejsze synonimy "hańbić" w tezaurusie polski. znieważać · brukać · obrażać · zniesławić · plamić ...
'hańbić' - odmiana czasownika - polski - koniugacja bab.la pomaga odmieniać czasowniki przez osoby oraz wszystkie czasy polskie.
II . hańbić < f. dk. z- [lub po-]> CZ. cz. zwr. hańbić się. hańbić się · deshonrarse. zwroty: nie hańbić się pracą iron. se digna trabajar ...