Synonimy · tracić głowę · upaść na głowę · gonić w piętkę · baranieć · bałwanieć · durnieć · tumanieć · ocipieć · kołowacieć ...
głupieć (język polski) edytuj. wymowa: . znaczenia: czasownik niedokonany (dk. brak). (1.1) pot. stawać się głupim: (1.2) pot. tracić orientację, rozsądek.
Więcej pytań
Kto to jest głupiec?
Co za głupiec! What a fool! robić z kogoś głupca.
Słownik języka polskiego PWN*. głupieć. 1. pot. «stawać się głupim».
głupiec (język polski) edytuj · angielski: (1.1) fool, blockhead, dunderhead, addle-head, softy, half-wit · arabski: (1.1) أبله, أحمق · czeski: (1.1) blbec m ...
głupieć <-eje, f. dk. z-> CZ. cz. nieprzech. pot. 1. głupieć (stawać się głupim): głupieć · to go daft [ or soft]. 2. głupieć (tracić rozsądek):.
głupieć. Hasło ma wiele znaczeń, wybierz to, które Cię interesuje. 2. na czyjś widok.
Translations in context of "glupiec" in Polish-English from Reverso Context: głupiec, stary głupiec.
głupiec masculine noun. (V) głupcze fool, idiotciężki głupiec an utter foolgłupiec patentowany albo do kwadratu a complete albo total idiotten głupiec kazał ...
