gruntowny (język polski) edytuj. wymowa: IPA: [ɡrũnˈtɔvnɨ], AS: [grũntovny], zjawiska fonetyczne: nazal. ​. znaczenia: przymiotnik.

gruntowny «obejmujący całość i wnikający w szczegóły» • gruntownie • gruntowność. Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego* · gruntowny ...

Zrobiła gruntowne porządki. She did a thorough cleaning. posiadać gruntowną znajomość czegoś to have a thorough knowledge of sth.

gruntowny - obejmujący wszystkie części lub wszystkie aspekty i szczegóły czegoś.

gruntowny «obejmujący całość i wnikający w szczegóły» • gruntownie • gruntowność. Włącz obsługę javascript! zgłoś uwagę.

profound {przym.} gruntowny (też: głęboki, całkowity, zupełny, wnikliwy, przenikliwy, przemożny, dokładny, dogłębny).

Przede wszystkim uważamy, że konieczny jest gruntowny przegląd WPR, abyśmy mogli przejść od bezpośrednich płatności dla rolników do systemu, który zachęca do ...

Rhymes: -ɔvnɨ; Syllabification: grun‧tow‧ny. Adjective edit. gruntowny (comparative gruntowniejszy, superlative najgruntowniejszy, adverb gruntownie).

dogłębnie dotyczący danej sprawy, czynności itp., dokładny, drobiazgowy, zupełny. KOMENTARZE. ~gosc # 2011-03-27. gruntowne. ~gosc # 2016-09-15.

gruntowny - taki, który w działaniu kieruje się dużą dbałością o szczegóły.