×
graniczenie, niegraniczenie. przykłady: (1.1) Polska graniczy z Niemcami. (1.2) Jego zachowanie graniczy z obłąkaniem. składnia: (1.1–2) graniczyć z + N.
«o uczuciach, przeżyciach, stanach fizycznych lub psychicznych itp.: być zbliżonym do czegoś». Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*.
3 kwi 2024 · Jego zachowanie graniczy z arogancją. His behaviour verges on arrogance. (Tłumaczenie graniczyć z Polsko-angielski słownik GLOBAL © 2018 K ...
Więcej pytań
graniczyć CZ. cz. nieprzech. 1. graniczyć (mieć wspólną granicę): graniczyć z czymś · to border sth · Polska graniczy z Niemcami · Poland borders Germany ...
graniczyć intransitive verb. (imperfect)1. (przylegać) [kraj, obszar, ogród, pole] to border (z czymś, on something) [pokój, pomieszczenie] to adjoin (z ...
graniczyć - być prawie tym, na co wskazuje następujący rzeczownik.
Tłumaczenie hasła "graniczyć" na angielski · Do walki w prawdziwym życiu nie jest dla wszystkich, czasami nawet może graniczyć z odpowiedzialności karnej.
graniczyć · Słownik języka polskiego PWN*. graniczyć. 1. «przylegać do czegoś terytorialnie». 2.
Rhymes: -it͡ʂɨt͡ɕ; Syllabification: gra‧ni‧czyć. Verb edit. graniczyć impf. (intransitive) to border. Polska graniczy z Litwą. ― Poland borders Lithuania.
17 kwi 2024 · border [verb] (with on) to come near to or lie on the border of. verge [verb] to be on the border (of). (Tłumaczenie graniczyć z z ...