×
Słownik języka polskiego PWN* · gościć. 1. «przyjmować kogoś u siebie». 2. «być czyimś gościem; też: przebywać gdzieś» · gość. 1. «osoba przybyła do kogoś w ...
Więcej pytań
II . gościć <goszczę, -ści f. dk. za-> CZ. cz. nieprzech. 1. gościć (być gościem): gościć u kogoś · to enjoy sb's hospitality. 2. gościć przen.
gościć znajomych to entertain friends. gościć. verb [ intransitive ]. ○. być czyimś gościem, przebywać gdzieś · to stay. gościć u znajomych to stay with ...
gościć (język polski) edytuj · angielski: (1.1) take in, host, receive, regale, wine and dine; (2.1) enjoy hospitality, indwell; (2.2) keep · białoruski: (2.1) ...
gościć · Słownik języka polskiego PWN*. gościć. 1. «przyjmować kogoś u siebie». 2.
"gościć" po angielsku · gościć {czas.} · gościć {czas. ndk} · gość {m.} · goszczenie {n.} · nieproszony gość {m.}.
gościć. Hasło ma wiele znaczeń, wybierz to, które Cię interesuje. 1. kogoś.
To wielka przyjemność, gościć was dziś. It is such a pleasure to have you all here.
Gościć (to host) conjugation ; on/ona/ono · Present tense · goszczę ; ona · Past feminine tense · gościłam ; on · Past masculine tense · gościłem.