×
Słownik języka polskiego PWN*. gniewliwy. 1. «skłonny do gniewu». 2.
gniewliwy (człowiek) przestarz. gwałtowny · gniewliwy (głos) przestarz.
gniewliwy - świadczący o czyjejś skłonności do odczuwania i okazywania gniewu.
Więcej pytań
gniewliwy - taki, który ma skłonność do odczuwania i okazywania gniewu.
gniewliwy (język polski) edytuj. wymowa: ​. znaczenia: przymiotnik jakościowy. (1.1) daw. mający skłonność do okazywania gniewu: (1.2) daw. świadczący o ...
Synonimy: 1. jadowity, niecierpliwy, popędliwy, prędki, srogi, swarliwy, zjadły; 2. frasowliwy, frasowny, srogi; 3. zjadły.
Przykład w transliteracji, Tescy go on *na chczal sz ogna stvorzicz, abicz on ne bil gneflyvy. Przykład w transkrypcji, Teżci go on nie chciał z ognia ...
gniewliwy » odnośnie dużego wkurzenia na coś lub kogoś · cały w nerwach, · cięty jak osa, · gniewny, · nabuzowany, · podekscytowany, · podenerwowany, ...
Pan jest Bóg zapalczywy i mściwy; mściwy jest Pan a gniewliwy; Pan, który się mści nad przeciwnikami swymi, i chowa gniew przeciwko nieprzyjaciołom swoim.
gniewliwy [gɲevlivɨ] ADJ przest. gniewliwy. zornmütig geh. gniewliwa wypowiedź · mit Zorn erfüllte [ o. zornige] Äußerung f. gniewliwy człowiek.