×
gardzić -dzę, -dzą; gardź, gardź•cie. Słownik języka polskiego PWN* · gardzić. 1. «traktować kogoś z pogardą». 2. «uznawać coś za drobnostkę».
Więcej pytań
13 mar 2024 · He despises everyone. ○. odrzucać, odtrącać coś z pogardą.
gardzić (język polski) edytuj. wymowa: IPA: [ˈɡarʲʥ̑iʨ̑], AS: [garʹʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​. znaczenia: czasownik.
Słownik języka polskiego PWN* · 1. «traktować kogoś z pogardą» · 2. «uznawać coś za drobnostkę» · 3. «odrzucać, odtrącać coś z pogardą».
gardzić · 1. świadomie traktować kogoś lub coś bez szacunku, nisko kogoś lub coś cenić; lekceważyć; · 2. nie przywiązywać wagi do czegoś, uznawać coś za błahostkę ...
Przysłowia · Gardzić się nikim nie godzi, i najpodlejszy zaszkodzi. [SW] · Jako ludźmi gardzisz, tak też tobą gardzą wszyscy. [L] · Kto gardzi, gardzą też nim i ...
gardzić intransitive verb. (imperfect)1. (nie szanować) to despise (vt) (kimś/czymś, somebody/something)gardziła konformistami she despised conformists2.
Linda naprawdę musiała mną gardzić, mieszając pana w moje życie. Linda must have truly despised me to have brought you into my ...
Verb edit. gardzić impf. (transitive) to despise, to hold in contempt, to disdain [+instrumental = someone/something]. Conjugation edit. Conjugation of gardzić ...