Google
×
dźwięczny (język polski) edytuj. wymowa: ​. znaczenia: przymiotnik jakościowy. (1.1) o mocnym, harmonijnym, czystym brzmieniu. przymiotnik relacyjny.
Więcej pytań
dźwięczny · Słownik języka polskiego PWN*. dźwięczny. 1. «mający czyste, donośne brzmienie». 2 ...
dźwięczny {przym. m.} · volume_up. resonant · vibrant · voiced · sonant · vocal. volume_up. spółgłoska dźwięczna {f.}.
Many translated example sentences containing "dźwięczny" – English-Polish dictionary and search engine for English translations.
dźwięczny - charakteryzujący się wyraźnym i donośnym brzmieniem, którego nic nie zakłóca.
dźwięczny (używający strun głosowych) termin techniczny · tinkly. dźwięczny, brzęczący · sonant. dźwięczny (o głosce).
Synonimy słowa "dźwięczny" w słowniku polski · melodyjny · przyjemnie brzmiący · harmonijny · klarowny · jasny · klarowny. o mocnym, harmonijnym, czystym ...
dźwięczny PRZYM. 1. dźwięczny głos: dźwięczny. resonant. 2. dźwięczny śmiech: dźwięczny. ringing. 3. dźwięczny JĘZ. : spółgłoski dźwięczne.