Google
×
dźgać (język polski) edytuj. wymowa: IPA: [ʥ̑ɡaʨ̑], AS: [ʒ́gać] ​ · ​. znaczenia: czasownik. (1.1) uderzać lub pchać czymś spiczastym i/lub ostrym: (1.2) daw.
20 mar 2024 · stab [verb] to wound or pierce with a pointed instrument or weapon. (Tłumaczenie dźgać z Polsko-angielski słownik PASSWORD © 2014 K ...
dźgnąć się — dźgać się pot. «uderzyć siebie samego czymś spiczastym». Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego* · dźgać.
Znacz. 'uderzać czymś ostrym, kłuć' rozwinęło się wtórnie od 'dokuczać ogniem, parzyć, przypiekać'.
I . dźgać, dźgnąć f. dk. <-gnie, tr. rozk. -gnij> CZ. cz. przech. 1. dźgać (uderzać): dźgać · to nudge. 2. dźgać (kłuć): dźgać.
30 cze 2017 · Z połączenia ich początkowych głosek dź- (dźgać) i ż- (żgać) wyszło w potocznej wymowie ź-. Powstały w ten sposób trzeci czasownik nie jest ...
jab [jabbed|jabbed] {czas.} dźgać (też: dziobnąć, szturchać).
dźgać - celując w jakiś punkt, uderzać mocno czymś cienkim i ostro zakończonym.
dźgać · Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego* · dźgać.
Synonimy słowa "dźgać" w słowniku polski · kłuć · żgać · podszczypywać · źgać · kłuć. uderzać lub pchać czymś spiczastym i/lub ostrym.