dłubać (język polski) edytuj · esperanto: (1.1) fosi · hiszpański: (1.1) hurgar, cincelar, escarbar; (1.2) manipular, entretenerse · nowogrecki: (1.1) σκαλίζω.

dłubać (coś, przy czymś) pot. majsterkować · dłubać się pot.

dłubać - poruszając w jakimś obiekcie palcem lub zaostrzonym narzędziem powodować oddzielenie jego niewielkich fragmentów.

(transitive) to pick (nose or teeth), to hollow · (transitive, colloquial) to tinker, to MacGyver (to fiddle with something in an attempt to fix, mend or improve ...

dłubać intransitive verb. (imperfect) dłubię1. (w otworze) to pick, to pokedłubać (palcem) w nosie to pick one's nosedłubanie w nosie to brzydki zwyczaj ...

Słownik języka polskiego PWN* · 1. «drążyć, żłobić» · 2. pot. «robić coś długo, dokładnie» · 3. pot. «majsterkować».

'dłubać' - odmiana czasownika - polski - koniugacja bab.la pomaga odmieniać czasowniki przez osoby oraz wszystkie czasy polskie.

dłubać - zajmować się czymś, zwracając uwagę na szczegóły.

Znaczenia i definicje "dłubać" · drążyć w czymś lub żłobić. To normalne, że dzieci dłubią w nosie. · pot. wykonywać jakąś pracę długo i starannie. Teraz żona ...

dłubać <‑bie> [dwubatɕ] CZ. cz. nieprzech. 1. dłubać (drążyć): dłubać czymś w czymś · mit etw in etw C. bohren. 2. dłubać pej. pot. (majstrować):.