×
dusić w krótkim sosie • dusić w zarodku • kogo bieda dusi, ten wszystko musi. etymologia: uwagi: tłumaczenia: angielski: (1.1) strangle; (1.2) choke; (1.3) ...
Więcej pytań
stifle [verb] to prevent, or be prevented, from breathing (easily) eg because of bad air, an obstruction over the mouth and nose etc; to suffocate.
Słownik języka polskiego PWN* · 1. «dusić jeden drugiego» · 2. «oddychać z trudem» · 3. «o potrawach: być duszonym» · 4. «czuć się przytłoczonym czymś».
1. dusić f. dk. u- [ lub za-] (zabijać): dusić. to strangle. dusić. to throttle. 2. dusić (mocno przyciskać): dusić. to suffocate. 3. dusić f. dk. z- przen.
dusić transitive verb. (imperfect)1. (ściskać szyję) to strangle(zatykać usta i nos) to smotherdusić kogoś paskiem to strangle somebody with a beltdusić ...
Similar. bisić: do; dawić: do; dębić: do; dobić: finish off; dopić: do; drwić: mock; dufać: do; dukać: stammer; dulić: do; dumać: muse; dużać: do ...
W samochodzie zacząłem się dusić i straciłem świadomość. In the car I began to choke and I lost consciousness.
stifle [verb] to prevent, or be prevented, from breathing (easily) eg because of bad air, an obstruction over the mouth and nose etc; to suffocate.
Słownik języka polskiego PWN* · 1. «ściskać kogoś za gardło lub zatykać nos i usta, uniemożliwiając oddychanie» · 2. «utrudniać oddychanie, podrażniać drogi ...
dusić - uniemożliwiać rozwój jakiegoś działania lub procesu nawet do ich całkowitego zlikwidowania.