drętwieć (język polski) edytuj. wymowa: ​. znaczenia: czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak). (1.1) tracić czucie; tracić zdolność poruszania.

Synonimy · lodowacieć · cierpnąć · martwieć. Zagraj z nami!

Słownik języka polskiego PWN*. drętwieć. 1. «tracić czucie». 2. «odczuwać strach ...

drętwieć - doznawać nagle uczucia strachu.

drętwieć <-eje, f. dk. z-> CZ. cz. nieprzech. · 1. drętwieć (kończyna): · 2. drętwieć przen. (człowiek):.

drętwieć intransitive verb. (imperfect) drętwieję, drętwiał, drętwieli1. (tracić czucie) [ręce, nogi] to become albo go numb [kark] to stiffen (up)drętwiał ...

Verb edit · (intransitive) to stiffen, (of limbs or extremities) to be numb, to be asleep [+dative = person] quotations ▽. 2007 December 22, LM (Leszek Maszczyk) ...

My toes are getting numb!

drętwieć - stawać się pozbawionym czucia na skutek negatywnych doznań zmysłowych lub działania siły fizycznej.

drętwieć - tłumaczenie na angielski oraz definicja. Co znaczy i jak powiedzieć "drętwieć" po angielsku? - petrify.