Słownik języka polskiego PWN* · 1. «wykazać prawdziwość czegoś, przedstawiając dowody» · 2. «dać dowody czegoś» · 3. dowodzić «kierować kimś lub czymś» · 4. « ...
Więcej pytań
Co to znaczy dowodzi?
dowodzić (język polski) edytuj. wymowa: IPA: [dɔˈvɔʥ̑iʨ̑], AS: [dovoʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk. . znaczenia: czasownik przechodni niedokonany ( dk.
6 mar 2024 · Dowiódł swojej niewinności. He proved his innocence. To niczego nie dowodzi. It does not prove anything.
Rhymes: -ɔd͡ʑit͡ɕ; Syllabification: do‧wo‧dzić. Verb edit. dowodzić impf (perfective dowieść). (transitive) to prove, to evidence [+genitive]. Verb edit.
dowodzić - pokazywać coś w sposób niebudzący wątpliwości.
dowodzić <‑dzi; cz. prz. dowódź; f. dk. dowieść> [dovodʑitɕ] CZ. cz. nieprzech. 1. dowodzić (udowadniać): dowodzić czegoś · etw beweisen [ o. nachweisen].
Właściwie, zawsze chciałem dowodzić na własnej łódce. Actually, I've always wanted to command my own boat.
Synonimy (polski) dla "dowodzić": · argumentować · udowadniać · uzasadniać · wykazywać · wytaczać argumenty · panować · rozkazywać · rozporządzać · twierdzić ...
dowodzić zob. dowieść. Włącz obsługę javascript! zgłoś uwagę. Zobacz więcej w naszym serwisie o "dowodzić". Popularne słowa.
dowodzić - wykazywać prawdziwość lub istnienie czegoś.