Słownik języka polskiego PWN*. doszukać się — doszukiwać się «dostrzec coś w czymś».
Polish edit. Etymology edit. From do- + szukać. Pronunciation edit · IPA: /dɔˈʂu.kat͡ɕ/; Rhymes: -ukat͡ɕ; Syllabification: do‧szu‧kać. Verb edit. doszukać pf ...
doszukać się - przyjrzawszy się komuś lub czemuś uważnie, dostrzec w nich coś.
doszukać się - wkładając w to wiele wysiłku, wymyślić coś albo dowiedzieć się czegoś.
doszukać się — doszukiwać się «dostrzec coś w czymś». Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego* · doszukać się · doszukanie się ...
Doszukać (to discern) conjugation ; on/ona/ono · Perfective future tense · doszukam ; ona · Past feminine tense · doszukałam ; on · Past masculine tense · doszukałem.
doszukać się v refl. (perfect) also doszuk|iwać się (imperfect)1. (dopatrzyć się) to discern, to detectdoszukiwał się w twarzy córki podobieństwa do matki ...
Więcej pytań
Co to znaczy dobroć?
Jak się pisze z doskoku?
doszukać. dopuszczalne w grach (i). doszukać. doszukać. występowanie, Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów występujących w języku polskim - Muza SA 2001, 2005 ...
doszukać {czasownik dokonany} · doszukać się {czasownik zwrotny}.
Polish edit. Etymology edit. From doszukać + -iwać. Pronunciation edit · IPA: /dɔ.ʂuˈki.vat͡ɕ/; Rhymes: -ivat͡ɕ; Syllabification: do‧szu‧ki‧wać. Verb edit.