dopadać I zob. dopaść. dopadać II «o śniegu, deszczu: napadać więcej». dopadać się zob.

dopadać - przemieszczając się szybko za pomocą nóg, gwałtownie zbliżać się do jakiejś osoby lub jakiegoś obiektu.

dopadać impf (perfective dopaść). (transitive) to approach quickly, to run towards; (transitive) to catch (e.g. a criminal), to catch up with, to nobble.

dopadać - stawać się czyimś przykrym i niepożądanym udziałem.

Słownik języka polskiego PWN - znaczenie słów, ich pisownia, odmiana i pochodzenie, frazeologia, porady i ciekawostki językowe.

dopadać [dopadam|dopadałbym] {czasownik niedokonany} · afflict · seize · strike · strike down search. {czas.}.

He likes to get you in a car, so I take the bus.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde także XVII – XVIII w. Znaczenia. [Osiągnąć kres spadania, skończyć spadać]. Osiągnąć kres spadania, skończyć spadać; ...

'dopadać' - odmiana czasownika - polski - koniugacja bab.la pomaga odmieniać czasowniki przez osoby oraz wszystkie czasy polskie.

Synonimy do słowa dopadać: 1. doganiać, dopędzać, dościgać, dobiegać, doskakiwać, osiągać cel: 2. chwytać, łapać, ujmować: 3. np. o uczuciachdojmować, ...