×
Słownik języka polskiego PWN* · domieszka. 1. «niewielka ilość czegoś znajdująca się w czymś innym, uboczny składnik jakiejś całości».
Więcej pytań
Domieszka

Domieszka

Związek chemiczny
Domieszka – jon lub atom obcej substancji wprowadzany do sieci krystalicznej ciała stałego w celu zmiany własności fizycznych bądź chemicznych w procesie zwanym domieszkowaniem. Proces domieszkowania można przeprowadzać podczas tworzenia... Wikipedia
Domieszka – jon lub atom obcej substancji (pierwiastka albo związku chemicznego) wprowadzany do sieci krystalicznej ciała stałego w celu zmiany własności ...
domieszka (język polski) edytuj · angielski: (1.1) additive, dope, impurity, admixture, dopant, doping agent; (1.2) tinge, tincture · arabski: (1.1) خلط m (ḵilṭ) ...
«niewielka ilość czegoś znajdująca się w czymś innym, uboczny składnik jakiejś całości». 2. «odcień, zabarwienie». • domieszkowy. Włącz obsługę javascript!
domieszka RZ. r.ż. 1. domieszka (dodatek): koń z domieszką krwi arabskiej · horse with [some] Arab blood · żywność bez żadnych sztucznych domieszek.
Domieszka (ang. mixin) – rodzaj klasy, która dostarcza określoną funkcjonalność innym klasom bez możliwości tworzenia jej obiektów.
domieszka - niewielka ilość czegoś, co jest obecne w jakiejś całości lub zostało do niej dodane jako składnik.
domieszka. (urządzanie lasu), gatunek drzewa występujący w składzie drzewostanu o udziale 1 do 5%, spełniający funkcję współprodukcyjną, towarzyszący gatunkom ...
domieszka {f.} · volume_up. addition · admixture · impurity · savor · savour · dope. Tłumaczenia na język angielski dostarczane przez Oxford ...