dogonić, dognać — doganiać. 1. «ścigając kogoś, zrównać się z nim». 2. «dorównać komuś pod jakimś względem». Włącz obsługę javascript! zgłoś uwagę.

dogonić (język polski) edytuj. wymowa: ​. znaczenia: czasownik przechodni dokonany (ndk. doganiać). (1.1) zrównać się z kimś podczas pościgu: (1.2) dorównać ...

«ścigając kogoś, zrównać się z nim». 2. «dorównać komuś pod jakimś względem». Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego* · dogonić.

dogonić - biegnąc lub jadąc szybko za jakąś osobą, zwierzęciem lub pojazdem, zrównać się z nimi.

If you didn't drive like an old woman, we might catch up with them. Jesteś pewien że możesz ich dogonić? You sure you can catch up to them?

dogonić transitive verb. (perfect) also dog|aniać (imperfect)1. (dopędzić) to catch [sb/something] upidź, zaraz cię dogonię you go on, I'll catch you up in ...

dogonić · 1. złodzieja · 2. kolegę w nauce · 3. inflację · 4. kogoś okrzyk. CHRONOLOGIZACJA: SPXVI

Czas trwania: 2:08
Opublikowano: 28 lis 2020

dogonić - tłumaczenie na angielski oraz definicja. Co znaczy i jak powiedzieć "dogonić" po angielsku? - catch up, overhaul.

Czas trwania: 3:42
Opublikowano: 6 paź 2008