dobrotliwy (język polski) edytuj. wymowa: IPA: [ˌdɔbrɔˈtlʲivɨ], AS: [dobrotlʹivy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​. znaczenia: przymiotnik.

«odznaczający się dobrocią i łagodnością». 2. «przyjemny, przynoszący ulgę». • dobrotliwie • dobrotliwość. Włącz obsługę javascript! zgłoś uwagę.

«odznaczający się dobrocią i łagodnością». 2. «przyjemny, przynoszący ulgę». • dobrotliwie • dobrotliwość. Słownik języka polskiego pod red.

dobrotliwy - cechujący się łagodnym usposobieniem, szczerością i życzliwością.

dobrotliwy {przym. m.} · volume_up. avuncular · good-natured · kind-hearted · kindly · benevolent · benign · benignant ...

dobrotliwy - świadczący o tym, że ktoś cechuje się łagodnym usposobieniem, szczerością i życzliwością.

dobrotliwy, życzliwy przym. The kindly old man worked in his garden and kept an eye on the children during the day. Brakuje czegoś ważnego?

Znaczenia i definicje "dobrotliwy" · ktoś odznaczający się dobrocią i łagodnością. Święty mikołaj to taki dobrotliwy staruszek przynoszący dzieciom prezenty.

Słowo dobrotliwy posiada 192 synonimy w słowniku synonimów. Synonimy słowa dobrotliwy: dobroduszny, dobry, łagodny, życzliwy, serdeczny, przyjazny, ciepły, ...

sg. m, N, dobrotliwy, dobrotliwszy, nådobrotliwszy, f, N, dobrotliwå, dobrotliwszå, n, N, dobrotliw(e). G, G, dobrotliwéj, G, dobrotliw(e)go.