Słownik języka polskiego PWN* · chromatyka I. 1. «nauka o barwach». 2. «kolorystyka obrazu».

[gr. chrōmatíkos 'barwny'],. podwyższanie lub obniżanie któregokolwiek ze stopni skali diatonicznej, „barwienie” skali diatonicznej, uzyskiwanie w niej ...

muz. zasada podwyższania i obniżania o pół tonu dźwięków skali diatonicznej. Wymowa. [chromatyka] lub pot. [chromatyka]. Kwalifikacja tematyczna.

Czas trwania: 1:00
Opublikowano: 18 sie 2023

Konsekwentne rozszerzenie diatoniki przez wstawienie półtonów wypełniających wszystkie całe tony daje w rezultacie skalę chromatyczną. tagi: chromatyka, ...

chromatyka (język polski) · znaczenia: · odmiana: · przykłady: · składnia: · kolokacje: · synonimy: · antonimy: · hiperonimy: hiponimy:.

Na pewno jest to pierwszy klawisz w liberlandzkim pianinie, dużym, równie czarnym i błyszczącym jak nieliberlandzki fortepian. To, że klawiatura zaczyna się ...

1. nauka o barwach, składaniu i mieszaniu kolorów; 2. kolorystyka obrazu; 3. w muzyce: a) zasady alteracji, podwyższania lub obniżania dźwięków skali ...

Przeciwieństwem diatoniki jest chromatyka, gdzie podstawową zasadą jest podwyższanie i obniżanie dźwięków skali diatonicznej za pomocą znaków chromatycznych.

chromatyka - dobór barw w malarstwie.