charkać (język polski) edytuj. wymowa: znaczenia: czasownik. (1.1) gw. (Górny Śląsk) pluć · odmiana: przykłady: (1.1) Nie charkej mi sam do zupy. składnia:.
Więcej pytań
Co to znaczy Charkać?
Co znaczy cackać się?
charkać - definicja, synonimy, przykłady użycia.
Polish edit. Etymology edit · Inherited from Proto-Slavic *xъrkati. Pronunciation edit · IPA: /ˈxar.kat͡ɕ/; Rhymes: -arkat͡ɕ; Syllabification: char‧kać ...
charkać - głośno i nieelegancko pluć, odpluwając wydzielinę z gardła lub krtani.
Słownik języka polskiego PWN - znaczenie słów, ich pisownia, odmiana i pochodzenie, frazeologia, porady i ciekawostki językowe.
charkać {czas. ndk} · volume_up. cough · cough out · hawk · rasp. Tłumaczenia na język angielski dostarczane przez Oxford ...
charkać - wypuszczać z gardła powietrze w taki sposób, że słychać suchy, nieartykułowany dźwięk, a w ustach gromadzi się ślina.
charkać ; charkająca, charkającą, charkające, charkającego, charkającej, charkającemu, charkający, charkających, charkającym, charkającymi, niecharkająca, ...
Charkać (to do) conjugation ; on/ona/ono · Present tense · charkam. I do · charkasz ; ona · Past feminine tense · charkałam. I did · charkałaś ; on · Past masculine tense.
CompMed 528. ~ Charkać, krtusić się, gargouiller, gargarizer. KulUszDyk 13. – Ieszcze znak suchot, gdy chory ropą z krwią zmięszaną y obmirzłym fetorem trącącą ...