błąkać (język polski) edytuj. wymowa: . znaczenia: czasownik przechodni niedokonany. (1.1) daw. wprowadzać w błąd. czasownik zwrotny niedokonany błąkać się.
Więcej pytań
Co to znaczy błąkać się?
«chodzić z miejsca na miejsce, nie mając określonego celu lub nie mając się gdzie podziać». 2. «chodzić, nie mogąc znaleźć właściwej drogi, wyjścia skądś».
Verb edit · (reflexive with się) to stray, to wander (to move around aimlessly) synonym △. Synonym: błądzić · (reflexive with się, of a facial expression or ...
«chodzić z miejsca na miejsce, nie mając określonego celu lub nie mając się gdzie podziać». 2. «chodzić, nie mogąc znaleźć właściwej drogi, wyjścia skądś» ...
błąkać się - przemieszczać się po jakimś terenie w różnych kierunkach, nie mając określonego celu lub nie mogąc znaleźć właściwej drogi.
A woman isn't meant to sleep alone.
błąkać się · 1. po lesie · 2. na twarzy · 3. po głowie. CHRONOLOGIZACJA: SStp
1. Błądzić, chodzić bez celu, wałęsać się, tułać się bezdomnie (24) · 2. Być niepewnym, wahać się; błądzić moralnie; błądzić w wierze (9).
... błąkać“ w polsko » niemiecki słowniku (Przełącz na niemiecko » polski). Przejdź do tłumaczenia tekstu. błąkać się <‑ka się> [bwoŋkatɕ ɕe] CZ. cz. zwr. błąkać ...
wander about {czas.} błąkać się (też: błądzić, spacerować, przechadzać się, wędrować, tułać się).