Słownik języka polskiego PWN* · 1. «chodzić, jeździć, szukając określonego celu, właściwej drogi, wyjścia skądś» · 2. «chodzić bez celu» · 3. «postępować ...

błądzić (język polski) edytuj ; angielski: · wander; (1.3) err ; japoński: · 彷徨う (さまよう, samayou); (1.2) 彷徨う ; litewski: · klysti; (1.3) klysti ...

błądzić ; err · (formal, old-fashioned) to make a mistake; to be wrong; to do wrong ; meander · (of people etc) to wander about in various directions ; stray · to ...

Verb edit · (intransitive, of a person) to wander, to stray, to rove, to err synonym △. Synonym: błąkać się: prąd błądzący ― stray voltage/current · ( ...

Definicja. 1. chodzić lub jeździć, szukając właściwej drogi do celu · Kwalifikacja tematyczna. KATEGORIE FIZYCZNE · Połączenia. długo błądzić; błądzić po omacku.

Słownik języka polskiego PWN* · 1. «chodzić, jeździć, szukając określonego celu, właściwej drogi, wyjścia skądś» · 2. «chodzić bez celu» · 3. «postępować ...

1. błądzić (wałęsać się): błądzić. wander.

Tłumaczenie hasła "błądzić" na angielski · Opuścił rękę, pozwolił jej błądzić. · Po klimatycznych uliczkach można błądzić godzinami. · Muszę być silny nie ...

błądzić - powoli przesuwać po określonej powierzchni w różnych kierunkach.

błądzić intransitive verb. (imperfect)1. (szukając drogi) to wander about albo around, to wander around albo go round in circlesbłądzić po lesie to wander ...