błogi · Słownik języka polskiego PWN*. błogi. 1. «sprawiający zadowolenie, przyjemność». 2.

mianownik, błogi, błoga ; dopełniacz, błogiego, błogiej ; celownik, błogiemu, błogiej ; biernik, błogiego, błogi ; narzędnik, błogim, błogą ...

«świadczący o zadowoleniu, przyjemności». • błogo. Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego* · błogi · Słowniki PWN - zobacz ofertę >> ...

błogi - sprawiający przyjemność i usposabiający do napawania się tym.

Etymology edit. From Proto-Slavic *bolgъ (“good”); cognate with Czech blahý, Polish błogi, Old Church Slavonic благъ (blagŭ), and Russian благо́й (blagój).

Znaczenia i definicje "błogi" · sprawiający zadowolenie lub przyjemność, świadczący o zadowoleniu lub przyjemności · adjective. taki, który wyraża błogość ( ...

błogi PRZYM ; błogi. blissful ; w błogiej nieświadomości · in blissful ignorance ; w błogiej nieświadomości · blissfully unaware.

Znaczenia i przykłady użycia · «szczęśliwy; wyróżniony przez Boga, błogosławiony, przen. · «błogi, łaskawy, litościwy» [L] SW: nieuż. · «dobroczynny, zbawienny» ...

błogi - świadczący o tym, że ktoś odczuwa przyjemność i napawa się nią.

Tempt you to take one blissful jump into the horrible.