×
biadolić · Definicja. narzekać na coś lub kogoś przysparzającego mówiącemu kłopotów, tak że jego emocjonalna reakcja zostaje silnie uzewnętrzniona głosem.
Więcej pytań
Rhymes: -ɔlit͡ɕ; Syllabification: bia‧do‧lić. Verb edit. biadolić impf. (intransitive, colloquial) to bellyache, to bleat, to gripe, to kvetch, to nudzh, ...
biadolić. dopuszczalne w grach (i). biadolić. biadolić. występowanie, Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów występujących w języku polskim - Muza SA 2001, 2005 ...
Inni wyszukiwali również
biadolić {czasownik} · 1. general. volume_up · kvetch {czas.} [Amer.] [pot.] biadolić (też: narzekać). volume_up · snivel [sniveled; snivelled|sniveled; ...
biadolenie (język polski) edytuj. wymowa: IPA: [ˌbʲjadɔˈlɛ̃ɲɛ], AS: [bʹi ̯adolẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.• i → j ​. znaczenia:.
biadolić -lę, -lą; -l•cie. Słownik języka polskiego PWN* · biadolić pot. «biadać». Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego* · biadolenie.
Tłumaczenia dla hasła „biadolić“ w polsko » angielski słowniku (Przełącz na angielsko » polski). biadolić CZ. cz. nieprzech. pot. biadolić nad kimś/czymś.
psioczyć, płakać, lamentować to najpopularniejsze synonimy "biadolić" w tezaurusie polski. psioczyć · płakać · lamentować · biadać · jęczeć ...
Słownik języka polskiego PWN*. biadolić pot. «biadać».
Tłumaczenia w kontekście hasła "biadolić" z polskiego na angielski od Reverso Context: Możesz tu siedzieć i biadolić, albo możesz pomóc mi szukać kamienia.