biadolić - narzekać na coś lub kogoś przysparzającego mówiącemu kłopotów, tak że jego emocjonalna reakcja zostaje silnie uzewnętrzniona głosem.

biadolić impf. (intransitive, colloquial) to bellyache, to bleat, to gripe, to kvetch, to nudzh, to snivel, to squeal, to yammer, to whimper, to whine.

biadolić. dopuszczalne w grach (i). biadolić. biadolić. występowanie, Słownik ... biadolenia, biadoleniach, biadoleniami, biadolenie, biadoleniem ...

biadolenie (język polski) · znaczenia: · odmiana: · przykłady: · składnia: · kolokacje: · antonimy: · hiperonimy: · hiponimy: holonimy:.

Słownik języka polskiego PWN*. biadolić pot. «biadać».