×
Słownik języka polskiego PWN*. bezwolny. 1. «pozbawiony woli, biernie wykonujący czyjeś polecenia».
Więcej pytań
bezwolny (język polski) edytuj. wymowa: ​. znaczenia: przymiotnik. (1.1) taki, który nie ma własnej woli: (1.2) o słabej woli, niepotrafiący się sprzeciwić.
«pozbawiony woli, biernie wykonujący czyjeś polecenia». 2. «świadczący o braku woli». • bezwolnie • bezwolność. Słownik języka polskiego pod red.
Synonimy (polski) dla "bezwolny": · automatyczny · bezrefleksyjny · bezwiedny · mechaniczny · nieświadomy · bezwładny · omdlały · sparaliżowany · zwiotczały ...
bezwolny - taki, który nie kieruje się własną wolą, tylko biernie poddaje się otoczeniu.
Adjective edit · will-less (lacking volition, not exercising one's will) · supine (reluctant to take action) ...
3 lut 2017 · Listen to Bezwolny by Warsaw Afrobeat Orchestra on Apple Music. 2017. Duration: 3:29.
bezwolny - charakterystyczny dla kogoś, kto nie kieruje się własną wolą, tylko biernie poddaje się otoczeniu.