bezdźwięczny (język polski) edytuj. wymowa: ​. znaczenia: przymiotnik. (1.1) nie wydający dźwięku (głosu): (1.2) nie dający się usłyszeć: (1.3) jęz. o ...

Słownik języka polskiego PWN* · 1. «przytłumiony, głuchy, matowy» · 2. «prawie lub całkowicie niesłyszalny» · 3. «realizowany bez drgania wiązadeł głosowych».

Słownik języka polskiego PWN* · 1. «przytłumiony, głuchy, matowy» · 2. «prawie lub całkowicie niesłyszalny» · 3. «realizowany bez drgania wiązadeł głosowych».

Tłumaczenia dla hasła „bezdźwięczny“ w polsko » angielski słowniku (Przełącz na angielsko » polski). bezdźwięczny PRZYM. JĘZ. bezdźwięczny. voiceless. Chcesz ...

W języku polskim spółgłoski dźwięczne (mające bezdźwięczny odpowiednik) na końcu wyrazu tracą swą dźwięczność. „Lenistwo” narządów mowy objawia się także ...

bezdźwięczny {przym. m.} · volume_up. muffled · soundless · unvoiced. volume_up. mowa bezdźwięczna {f.}.

bezdźwięczny - taki, który nie jest źródłem żadnych dźwięków.

bezdźwięczny - opierający się na brzmieniu powstającym, gdy wiązadła głosowe są rozsunięte, a struny głosowe nie drgają.

bezdźwięczny · 1. o cichym, przytłumionym brzmieniu; głuchy; · 2. niebędący źródłem żadnych dźwięków; niesłyszalny, bezdźwiękowy; · 3. w językoznawstwie: ...

Słowo bezdźwięczny posiada 47 synonimów w słowniku synonimów. Synonimy słowa bezdźwięczny: głuchy, cichy, przytłumiony, stłumiony, zduszony, zdławiony, ...