Słownik języka polskiego PWN*. bezduszny. 1. «mający nieczuły, bezwzględny stosunek do otoczenia».
Więcej pytań
Co to znaczy być bezduszny?
Co to znaczy Bezdusznosc?
bezduszny (język polski) edytuj. wymowa: IPA: [bɛzˈduʃnɨ], AS: [bezdušny] . znaczenia: przymiotnik. (1.1) mający nieczuły i bezwzględny stosunek do ...
bezduszny. adjective. soulless [adjective] (of a person) without fine feeling or nobleness.
«mający nieczuły, bezwzględny stosunek do otoczenia». 2. «wyrażający taki stosunek». • bezdusznie • bezduszność. Słownik języka polskiego pod red.
(derogatory) soulless, clinical, impersonal (devoid of interesting characteristics). bezduszny budynek ― a soulless building · (derogatory) soulless, heartless, ...
Synonimy (polski) dla "bezduszny": · bez serca · bezlitosny · nieczuły · niezdolny do odczuwania · obojętny · oziębły · zimny. duszny. Polish.
Nie możemy popadać w bierną rezygnację czy w bezduszny fatalizm. We cannot fall into resignation or soulless fatalism.
bezduszny - świadczący o tym, że ktoś nie okazuje innym ludzkich uczuć i traktuje ich obojętnie.
Synonimy słowa "bezduszny" w słowniku polski · bezlitosny · bez serca · niezdolny do odczuwania · nieczuły · oziębły · obojętny · zimny · bezuczuciowy.
bezduszny - taki, który nie okazuje innym ludzkich uczuć i traktuje ich obojętnie.