×
baczyć -czę, -czą; -cz•cie. baczenie · Słownik języka polskiego PWN* · baczyć daw. «uważać, pilnować». baczenie daw. «uwaga, czujność» ...
Więcej pytań
baczyć (język polski) edytuj ; czas teraźniejszy, baczę, baczysz ; czas przeszły, m, baczyłem, baczyłeś ; ż, baczyłam, baczyłaś ; tryb rozkazujący · niech baczę ...
Old Polish edit. Etymology edit · Back-formation of Proto-Slavic *obačiti. First attested in the 14th century. Pronunciation edit.
baczyć · (nie) bacząc na cenę, na koszty; na chłód, na deszcz, na ulewę; na groźbę czegoś, na niebezpieczeństwo, na ryzyko, na zagrożenie; na konsekwencje, na ...
Słownik języka polskiego PWN*. baczyć daw. «uważać, pilnować».
Baczyć - 1. rozważać, roztrząsać, zastanawiać się 2. sądzić, mniemać, być zdania 3. przewidywać, przeczuwać, spodziewać się 4. baczyć kogoś, przebaczać komuś, ...
Synonimy: 1. oględować, patrzyć, widzieć; 2. czuć, domyślać się, dzierżeć, myślić, przedsiębrać, rozumieć, słyszeć, upatrzyć, widzieć, wiedzieć, znać; a.
Znaczenia i definicje "baczyć". przest. uważać. Niech konsulowie baczą, żeby państwo nie doznało jakiegoś uszczerbku. st.pol. rozważać ...
'baczyć' - odmiana czasownika - polski - koniugacja bab.la pomaga odmieniać czasowniki przez osoby oraz wszystkie czasy polskie.
Związki frazeologiczne: ◇ nie dać po sobie baczyć »nie dać po sobie poznać, nie pokazać po sobie«: Nikt nie da po sobie baczyć/ aż go w sádno tkną. GdacPrzyd ...